Vandaag wisten we nog niet precies wat we gingen doen. Het enige wat we wisten was dat het “Oeganda dag” was en dat er twee dingen op de planning stonden, één in de ochtend en één in de middag en dat we rond 17:30 weer terug zouden zijn. Ik wilde het zó graag weten! De avond ervoor hadden Alessandro en ik al allemaal dingen gevraagd aan Sebastian om te weten te komen wat we zouden gaan doen.
Maar ja, wat was nu daadwerkelijk de activiteit? Daar kwamen we bij aankomst pas achter; dat vonden de begeleiders wel leuk… Onderweg kregen we van Daphne en Rina (2/3 leerlingbegeleiders) een hint: het had te maken met een bijnaam die vrienden van Rina aan haar hebben gegeven. Al snel kwamen de grappigste en heel goed verzonnen bijnamen tevoorschijn. De eerste was bedacht door Alessandro, ‘’Safarina’’, iedereen hoopte namelijk dat we op safari zouden gaan.
Tijdens de busrit zagen we allerlei dingen die we in Nederland niet zien. Na 1,5 uur in de bus te hebben gezeten zei Sebastian: “Kijk, nu kan je het zien!”. We keken recht vooruit en zagen……. twee levensgrote beelden van twee neushoorns! We gingen naar een neushoornpark! Op het bordje erbij stond dat het nog zeven km naar het terrein rijden was. Een mooi, hobbelig weggetje. Bij aankomst zagen we al een neushoorn, apen en zwijnen.
We kregen een briefing van de medewerkers en zij vertelden ons over de geschiedenis van het park en de neushoorns. In dit park zijn de 35 enige witte neushoorns in heel Afrika die in het wild rondlopen. Hun doel is om er 50 te hebben zodat ze ze kunnen “doneren” aan dierentuinen en op termijn een tweede park kunnen openen.
Vervolgens gingen we met de twee bussen naar een gebied waar een kudde neushoorns zich bevond. In één lijn, iedereen achter elkaar, liepen we als het ware om de neushoorns heen, om zo uiteindelijk dichterbij te komen. Telkens op een goed punt, met uiteraard goed zicht op de neushoorns, stonden we even stil, hadden we goede mogelijkheden foto’s te maken en vertelden de medewerkers ons iets. Een voorbeeld is, dat de beesten poepen en daar dan met hun poten in stampen, verder lopen zodat de stront aan het gras blijft hangen en daarmee aangeven dat dat hun terrein is en dat andere kuddes en dieren daar uit de buurt moeten blijven. Neushoorns kunnen anders erg agressief worden.
In totaal hebben we meer dan negen neushoorns gespot! Eén daarvan was bruin, maar niet van nature! Neushoorns kunnen niet zweten dus zoeken dan afkoeling in water. Het zand waar hij/zij daarna in gaat rollen is roodbruin van kleur. Daardoor krijgt hij/zij die kleur.
Na ergens te hebben gestaan, foto’s te hebben gemaakt en vragen hebben kunnen stellen, gingen we dan weer zachtjes verder lopen. Na 1,5 uur bij “the white rhino’s” te zijn geweest, gingen we weer terug in de bussen en kregen we bij hetzelfde benzinestation als waar we op de heenweg stopten een bakje vanille-ijs en keken we met zijn allen terug op een heel coole activiteit waar we allemaal stiekem een beetje op hadden gehoopt.
Geschreven door Jessica
Vandaag staat een lokaal marktbezoek op de planning. Het eerste dat we zien zijn kinderen die verbaasd, maar enthousiast naar ons zwaaien. Ze hebben geen schoenen aan en lopen met ons mee op weg naar de markt.
Aangekomen op de markt zien we veel kleine kraampjes met fruit, vis, vlees en bonen. Om ons heen horen we mensen met elkaar onderhandelen. Er hangt een overheersende geur van vis.
We kijken rond op de markt en zien meerdere hokken met kippen. Een vrouw pakt een kip bij zijn vleugel en neemt hem mee. Het was heftig om te zien hoe kippen in deze cultuur behandeld worden in het zicht van iedereen.
We lopen verder door een smal straatje met zakken bonen om ons heen. We zien steeds meer vliegen en aan het eind van de straat liggen dode vissen op houten planken. Ook zien we grote stukken vlees hangen aan kraampjes. We kijken allemaal onze ogen uit.
De verschillen met Nederland zijn groot. In Nederland worden kippen al van te voren geslacht, niet in het zicht van kopers. Vis ligt in een afgesloten kraam. In Nederland is er bijna altijd een vast gestelde prijs en is onderhandelen ongebruikelijk. Daarnaast heeft niemand van ons ooit eerder meegemaakt dat een kind je vergezelt op weg naar de markt.
In ons dagelijks leven speelt een marktbezoek een kleine rol, maar juist dit marktbezoek heeft ons veel inzicht gegeven in hoe groot de verschillen zijn met de Oegandese cultuur.
Geschreven door Suze
De eerste dagen voelde ik mij de ander
De ander die komt en gaat
Er anders uitziet, anders praat
Niet alles verstaat
Die niet begrijpt, weet hoe het hoort,
weet hoe het moet
Mijn verstand, mijn hart zegt:
ik ben die ander
Maar wie ben ik dan?
6 uur in de ochtend
Ik ruik de geur, hoor de geluiden
Het is stil
Vogels fluiten en in de verte
hoor ik flarden van een ochtendgebed
ik hoor, ik zie, ik ontmoet
ik kijk in ogen, zie de ander
echt
voel mij welkom, geliefd, gehoord,
gezien, omarmd
verwelkomt in het leven van de ander
die zelf ook dacht wat ik dacht,
voelt wat ik voel
die denkt dat hij de ander is
die eerst ook niet verstond, niet wist
maar zich desondanks verbond
Ervaar
Voel
Hoor
Praat
Weet
Omarm
Verwonder
Bewonder
Onderga en leef
Wees lief en zorg
En zie
Echt
Ik ben ik en jij bent jij
Wij zijn ons
Ik weet nu wat ubuntu is
Geschreven door Edwin - Namens alle docenten
Reacties (21)